“Haar” vertelt het verhaal van een gezin met drie dochters. We volgen ze van de zomer waarin moeder Lena overlijdt, tot de dag waarop vader Ivo sterft. Hoewel de vader ook een stem krijgt in het boek, is het vooral een boek van en over vrouwen. Over de vragen die zij zich stellen (kan ik een goeie moeder zijn?, bijvoorbeeld), over de dingen waar ze mee worstelen en over hoe ze met elkaar omgaan. 
De zussen lijken weinig op elkaar. De jongste zus, Hanna, weet vaak niet van welk hout pijlen te maken en verliest zich in esoterie. De middelste zus Catherine is meer evenwichtig en is kunstzinnig aangelegd. De oudste, Suzanne, wordt voorgesteld als eerder rationeel. Ze zijn heel verschillend, maar wat hen verbindt is dat ze alledrie de nodige tegenslagen te verwerken krijgen.
De titel van het boek verwijst naar de vraag waarom schijnbaar vele vrouwen voor een kort kapsel kiezen op een gegeven moment in hun leven. Lang geleden las ik in EOS Magazine waarom dat zo is (*) en ik heb het altijd onthouden, omdat ik het zo opmerkelijk vond. Doorheen het boek speelt de schrijfster met dit gegeven:
Er was alleen maar de vraag. Zouden zij straks hun haren afknippen, zoals alle vrouwen vroeg of laat leken te doen? Omdat ze getrouwd waren. Omdat ze kinderen kregen. Omdat het ware leven geen frivoliteiten verdroeg. Omdat ze meisje af waren, en de wereld dat mocht zien. Hij zag het in zijn familie, in hun vriendenkring, op straat, overal.
Kathleen Vereecken weet hoe ze haar lezers kan boeien. Ze schrijft heel vlot; ze hoeft niet onder te doen voor – pakweg – Griet Op de Beeck. Het leven is vallen en weer opstaan, zo lijkt ze ons te vertellen. En ze doet dat op een ingehouden manier, zonder bombarie. Dat vond ik heel mooi. Het geheim van vader Ivo helpt om de spanning er in te houden, maar zonder had ik het zeker even snel uitgelezen.
(*) Antropologen hebben vastgesteld dat veel vrouwen, onafhankelijk van hun culturele achtergrond, hun haren kort knippen nadat hun kinderwens vervuld is. Lange haren zijn een teken van jeugd en vruchtbaarheid. Je haar kort knippen is dus als het ware aan je omgeving duidelijk maken dat de periode van voortplanting voorbij is.
annick leest 
Wat opmerkelijk, ik heb inderdaad ook mijn haar kort geknipt niet lang na de bevalling. Maar volgens mij had dat er vooral mee te maken dat mijn haar er door de hormonen heel erg aan toe was en tijdens de borstvoeding zelfs uitviel. En ik weet dat ik niet de enige ben die dat om die reden gedaan heeft.
Ik houd mijn haar graag lang, al was het maar om dwars te liggen. 😉
🙂
Ik probeer het nu ook terug te laten groeien…
Ik heb nog geen kinderen. Ik ben benieuwd wat ik dan met mijn haar ga doen. Ik kan mij wel voorstellen dat je gewoon voor een praktisch kapsel gaat omdat je minder tijd hebt ’s morgens voor de spiegel. Het klinkt trouwens ook als een goed boek. Zeker omdat het om drie totaal verschillende personages gaat. Altijd leuk om het leven vanuit verschillende standpunten te bekijken.
Bedankt voor je reactie, Saartje! Het is een goed boek. En wat dat haar betreft, zal je nu met kennis van zaken kunnen kiezen tussen kort of lang. 😉