Turkije aan de Leie

Op reis las ik een boek over de geschiedenis van Portugal, maar er zat ook een boek over een stukje Gentse geschiedenis in mijn valies. In Turkije aan de Leie, wordt het verhaal van de Turkse gemeenschap in Gent verteld. Van de allereerste Turken die hier in de jaren zestig neerstreken om te komen werken in de textielsector, tot de gemeenschap van 20.000 Gentenaren met Turkse roots vandaag. 

De eerste Turken werden door de bevolking redelijk gastvrij onthaald. De overheid deed weinig tot niets om deze mensen te helpen met huisvesting of scholing. Men ging er van uit dat ze na enige jaren terug zouden gaan naar Turkije (dat dachten de Turken zelf ook).

Maar ze bleven en er kwamen steeds meer streekgenoten uit Emirdag (maar ook uit Istanboel) naar België. Eerst op aanraden van vrienden, later via gezinshereniging en huwelijksmigratie.

Toen de crisis halverwege de jaren 70’ in België toesloeg, begon de houding van de Belgen ten aanzien van migranten te veranderen. Pas in de jaren ‘80 zag de overheid in dat de migranten hier waren om te blijven en dat deze nieuwe Belgen wat ondersteuning konden gebruiken. Dat frappeerde mij wel, dat onze overheid zò laat in actie is geschoten.

De Turkse migratie naar Gent is blijkbaar een vrij specifiek geval:

In andere Belgische steden deed de migratiestop de diversiteit toenemen, maar Gent werd juist homogener. Tot vandaag vormt Gent daardoor een unicum in België: nergens anders is één nationaliteit zo oververtegenwoordigd als in Gent en nergens anders is één regio zo duidelijk aanwezig. Gent geldt daardoor internationaal als typevoorbeeld van een stad met “getransplanteerde gemeenschappen.”

Tina De Gendt doorspekt de geschiedenis van de Turkse Gentenaren met anekdotes. Dat maakt het verhaal levendig en makkelijk leesbaar. Helaas overdrijft ze daarmee, waardoor sommige hoofdstukken aaneen hangen van banale vertellinkjes.

Een beetje meer afstand en een zakelijker toon zou de tekst mijns inziens deugd gedaan hebben. Maar toch ben ik blij dat ik het boek heb gelezen, al was het maar omdat ik iets heb bijgeleerd over mijn stadsgenoten met Turkse roots.