“The only way you can write the truth is to assume that what you set down will never be read. Not by any other person, and not even by yourself at some later date. Otherwise you begin excusing yourself. You must see the writing as emerging like a long scroll of ink from the index finger of your right hand; you must see your left hand erasing it.”
Ondanks deze quote van Margaret Atwood (De Blinde huurmoordenaar), begin ik een blog over boeken. Al 20 jaar maak ik van elk gelezen boek een verslag en stop dat netjes in een map. Ik denk er al een tijdje over om die verslagen op het net te zetten, in de hoop op die manier van gedachten te kunnen wisselen met anderen die dezelfde boeken lezen. En misschien ook omdat ik zelf al googelend op boekenblogs beland en daar plezier aan beleef.
Maar de drempel is groot: schrijven over wat je leest, vind ik een beetje als iemand in je hoofd laten kijken. Een dubbeltje op zijn kant dus, die blog. Maar wie nooit iets probeert, kan nergens spijt van hebben zeker?
annick leest 
blijven doen, Annick… ideeën sterven als je ze niet deelt 😉
Bedankt voor de aanmoediging, Frederic. 🙂 Na drie kwart jaar heb ik er nog altijd plezier in mijn blog bij te houden. Het is helaas wel het eerste wat sneuvelt als het druk is thuis of op het werk…
Pingback: 33 berichten later… | annick leest