De laatste jaren heb ik minder tijd om boeken te lezen, maar ik heb het gemis deels gecompenseerd door onderweg in de auto naar de podcast Drie boeken te luisteren. Daarin vraagt radiomaker Wim Oosterlinck aan een (vaak) bekende Vlaming welke drie boeken we moeten gelezen hebben. Ik vind het een zalige podcast. Ik durf stellen dat het luisteren naar mensen die vertellen over hun favoriete boeken bijna even leuk is als zelf een goed boek lezen. Zeker op de ontspannen en intelligente wijze waarop Oosterlinck het aanpakt.
In het begin luisterde ik enkel naar de afleveringen met figuren die ik kende uit de media. Ik heb genoten van de afleveringen met Peter Hinssen, Lien Van De Kelder, Bart Somers, Mia Doornaert, Wim Opbrouck, Tinne Van der Straeten, Erik Vlaminck, … Maar ondertussen heb ik ontdekt dat ook de voor mij onbekende Vlamingen luisterplezier opleveren. De aflevering met Amir Bachrouri, huidig voorzitter van de jeugdraad, of theatermaakster Jozefien Mombaerts zijn daar een mooi voorbeeld van.
In een recente aflevering vertelde Stefan Hertmans dat de Duitsers het woord “Sitzfleisch Glück” gebruiken om het plezier aan te duiden van urenlang op je achterwerk te zitten en daarbij een goed boek te lezen. Voor mij heeft Drie boeken alleszins ook al veel zitvleesgeluk opgeleverd. Dankjewel, Wim Oosterlinck!
annick leest 
Leuk, dat Duits woord. Kan het niet beter uitdrukken.